The Cat who lived a million lives
A Story by Yōko Sano
ยังมีแมวตัวหนึ่งที่ได้ใช้ชีวิตมาล้านชาติ
เขาตายมาล้านครั้ง และเกิดใหม่มาล้านหน
เขามีขนคลุมที่โดดเด่นเฉกเช่นเสือ เขาเป็นแมวที่น่าประทับใจนัก
เขามีขนคลุมที่โดดเด่นเฉกเช่นเสือ เขาเป็นแมวที่น่าประทับใจนัก
ผู้คนเป็นล้านรักเขาในความเป็นแมวของเขา และผู้คนเป็นล้านได้ร่ำไห้ให้เขายามเมื่อเขาตาย
แต่เจ้าแมวตัวนี้ไม่เคยได้หลั่งน้ำตาเลยสักหยด
ครั้งหนึ่ง เขาเป็นแมวของพระราชา เขาไม่ชอบพระราชาเลย
พระราชาอยู่ในสงครามตลอดเวลา พระองค์เอาเจ้าแมวใส่กรงที่เลิศหรู และนำเจ้าแมวไปสนามรบด้วย วันหนึ่งเจ้าแมวถูกยิงโดยลูกธนูที่หลงมา
พระราชาอุ้มเจ้าแมว ร่ำไห้อยู่ในสมรภูมิ
พระราชาไม่มีอารมณ์ทำสงครามอีกต่อไป
พระองค์กลับไปยังปราสาท ที่ซึ่งพระองค์ฝังแมวไว้ในสวน
ครั้งหนึ่ง เจ้าแมวถูกเลี้ยงดูโดยกะลาสีเรือ เขาไม่ชอบทะเลเลย
กะลาสีเรือได้ท่องเที่ยวรอบโลกไปกับเจ้าแมว
วันหนึ่ง เจ้าแมวตกจากเรือลงไปในน้ำ เจ้าแมวว่ายน้ำไม่เป็น และเขาจมน้ำ ครั้นกะลาสีเรืออุ้มร่างเปียก ๆ ของเจ้าแมวไว้ในอ้อมแขน กะลาสีเรือก้อร้องไห้เสียงดัง
กะลาสีเรือฝังเจ้าแมวไว้ในสวนสาธารณะของเมืองห่างออกไปจากทะเล
ครั้งหนึ่ง เจ้าแมวถูกเลี้ยงดูโดยนักมายากลคณะละครสัตว์ เขาไม่ชอบละครสัตว์เลย
นักมายากลใส่เจ้าแมวลงไปในกล่องทุกวัน จากนั้นก้อผ่าครึ่งกล่อง เมื่อเอาเจ้าแมวที่ไม่ได้รับอันตรายออกมา ผู้ชมต่างก้อปรบมือให้ วันหนึ่ง นักมายากลพลาดไปตัดครึ่งเจ้าแมว
ครั้นนักมายากลคว้าชิ้นส่วนสองท่อนของเจ้าแมวมาไว้ในมือทั้งคู่ เขาก้อระเบิดน้ำตาออกมา ไม่มีใครปรบมือให้
เจ้าแมวถูกฝังในสนามหลังคณะละครสัตว์
ครั้งหนึ่ง เจ้าแมวถูกเลี้ยงดูโดยหัวขโมย เขาไม่ชอบหัวขโมยเลย
หัวขโมยมักจะเอาเจ้าแมวไปด้วย พวกเขาเดินไปในถนนยามค่ำคืน หัวขโมยเดินเงียบกริบ เหมือนแมว
หัวขโมยบุกเข้าไปในบ้านที่มีเหล่าสุนัข และตู้นิรภัย พอสุนัขเห่าเจ้าแมว ขโมยก้อถือโอกาสเปิดตู้นิรภัยของครอบครัวนั้น วันหนึ่ง เจ้าแมวถูกฆ่าโดยสุนัข
หัวขโมยประคองเพชร และร่างไร้วิญญาณของเจ้าแมว เดินไปในถนนมืด ร่ำไห้
เจ้าแมวถูกฝังในสนามเล็ก ๆ ของหัวขโมย
ครั้งหนึ่ง เจ้าแมวถูกเลี้ยงดูโดยหญิงชราขี้เหงา เขาไม่ชอบสตรีสูงวัยเลย
หญิงชราวางแมวไว้บนตักเธอ มองออกไปนอกหน้าต่างบานเล็ก นั่งอย่างนั้นทั้งวัน
เจ้าแมวทอดตัวลงบนตักหญิงชราทั้งวัน นอนหลับ และงีบ
ในที่สุด เจ้าแมวก้อได้แก่ลง แก่ลง แล้วเขาก้อตาย
ในที่สุด เจ้าแมวก้อได้แก่ลง แก่ลง แล้วเขาก้อตาย
หญิงชราผู้เหี่ยวย่นประคองเจ้าแมวผู้เหี่ยวย่นในอ้อมแขนของเธอ คร่ำครวญทั้งวัน
เจ้าแมวถูกฝังใต้ต้นไม้แก่ ๆ ในสนาม
ครั้งหนึ่ง เจ้าแมวถูกเลี้ยงดูโดยเด็กหญิง เขาไม่ชอบเด็กหญิงเลย
เด็กหญิงมักจะจับเจ้าแมวมาวางไว้บนหลังของเธอ หรือกอดแมวไว้แน่นยามเธอหลับ เมื่อเธอร้องไห้ เธอจะร้องไห้บนหลังของเจ้าแมว
วันหนึ่ง เด็กหญิงจับเจ้าแมวมาไว้บนหลังของเธออีก สายรัดพันรอบคอเจ้าแมวโดยไม่คาดฝัน และเจ้าแมวถูกรัดคอตาย
วันหนึ่ง เด็กหญิงจับเจ้าแมวมาไว้บนหลังของเธออีก สายรัดพันรอบคอเจ้าแมวโดยไม่คาดฝัน และเจ้าแมวถูกรัดคอตาย
เด็กหญิงประคองร่างปวกเปียกของเจ้าแมว ร้องไห้ทั้งวัน
ท้ายที่สุด เธอฝังเจ้าแมวใต้ต้นไม้ในสวน
อย่างไรก้อตาม เจ้าแมวไม่ได้ใส่ใจกับการตายของตัวเองมากนัก
มีอยู่หนหนึ่ง เจ้าแมวไม่ได้ถูกเลี้ยงดูโดยใครทั้งสิ้น
เขาเป็นแมวป่า
เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นเจ้านายตัวเอง
เจ้าแมวชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้มากที่สุด
เขาได้เป็นแมวลายที่สวยงาม
แน่นอนตอนนี้เขากลายมาเป็นแมวป่าที่แข็งแรงมาก
แมวสาวทั้งหมดล้วนอยากแต่งงานกับเขา
บ้างก้อนำปลาตัวโตมาให้เขา
บ้างก้อนำหนูที่ดีที่สุดมาให้เขา
บ้างก้อนำของขวัญเลอค่ามาให้เขา
และบ้างก้อเลียหูเขา
บ้างก้อนำหนูที่ดีที่สุดมาให้เขา
บ้างก้อนำของขวัญเลอค่ามาให้เขา
และบ้างก้อเลียหูเขา
เจ้าแมวพูดขึ้นว่า
“ฉันตายมาแล้วล้านรอบ ใครจะมาเทียบเคียงกับฉันได้”
“ฉันตายมาแล้วล้านรอบ ใครจะมาเทียบเคียงกับฉันได้”
เขายังคงชื่นชอบตัวเขาเองมากที่สุด
ยังมีแมวสีขาวที่งดงาม เธอไม่ได้มองเจ้าแมวเลย
เจ้าแมวเดินไปยังแมวสีขาว เขากล่าวว่า “ฉันตายมาล้านรอบเชียวนะ !”
แมวสีขาวตอบเพียงแค่ “อ้าว เหรอ”
เจ้าแมวโกรธเล็กน้อย เพราะเขาชื่นชอบตัวเขาเองมากนัก
วันต่อมา และวันที่สาม เจ้าแมวเดินไปหาแมวสีขาว เขากล่าวว่า “เธอยังไม่เคยใช้ชีวิตหนึ่งชีวิตจนจบถูกไหม”
วันต่อมา และวันที่สาม เจ้าแมวเดินไปหาแมวสีขาว เขากล่าวว่า “เธอยังไม่เคยใช้ชีวิตหนึ่งชีวิตจนจบถูกไหม”
แมวสีขาวยังคงตอบเรียบ ๆ “โอ้”
วันหนึ่ง เจ้าแมวเดินไปอยู่เบื้องหน้าแมวสีขาว เขาตีลังกาในอากาศสามตลบ และพูดว่า “ฉันเคยเป็นแมวคณะละครสัตว์ !”
แมวสีขาวยังคงตอบเรียบ ๆ “แล้วไง”
“ฉันอยู่มาล้าน…” ในท่อนกลางประโยค เจ้าแมวเปลี่ยนไปถามว่า “ฉันขออยู่เคียงข้างเธอได้ไหม”
แมวสีขาวพูดว่า “ตกลง”
ตั้งแต่นั้นมา เจ้าแมวก้อได้อยู่เคียงข้างแมวสีขาว
เมื่อเวลาผ่านไปแมวสีขาวได้ให้กำเนิดลูกแมวน่ารักมากมาย
เจ้าแมวไม่ได้เอ่ยมานานแล้วว่า “ฉันมีชีวิตมาแล้วล้านครั้ง…”
เขาชื่นชอบแมวสีขาว และเหล่าลูกแมวมากที่สุด มากกว่าชอบตัวเขาเองเสียอีก
ในที่สุดลูกแมวทั้งหมดก้อได้เติบโตขึ้น ทยอยทิ้งพวกเขาไป
“ลูกแมวเหล่านี้จะต้องกลายไปเป็นแมวป่าที่น่าทึ่งมาก !” เจ้าแมวกล่าวอย่างพึงพอใจ
“ใช่” แมวสีขาวพูดน้ำเสียงแผ่วเบา
แมวสีขาวเหมือนสตรีสูงวัยมากขึ้น และมากขึ้น
เจ้าแมวกลายเป็นอ่อนโยนมากขึ้น และมากขึ้น
เขายังครางเสียงแผ่วเบาจากลำคอของเขาอีกด้วย เขาปรารถนาที่จะอยู่กับแมวสีขาวด้วยกันตลอดไป
วันหนึ่ง แมวสีขาวนอนอยู่เคียงข้างเจ้าแมว
ไม่ไหวติง และเงียบสงบ
เจ้าแมวร่ำร้อง เป็นครั้งแรกในล้านชาติของเขา
เขาร้องไห้ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ตั้งแต่เย็นจนถึงเช้า เขาร้องไห้ล้านหน ล่วงเลยไปวันแล้ววันเล่า
ในเที่ยงวันหนึ่ง เจ้าแมวหยุดร้องไห้ เขานอนอยู่เคียงข้างแมวสีขาว เงียบสงบ และไม่ไหวติง
เจ้าแมวไม่เคยจุติอีกเลย
หมายเหตุ-ผู้จัดทำบล็อกแปลมาจากฉบับภาษาอังกฤษชื่อเรื่องว่า ” The Cat who lived a million lives” ใครทำไว้ก้อไม่ทราบเหมือนกันค่ะ
เดิมมาจากหนังสือเรื่อง “Hyakumankai Ikita Neko” ผู้แต่งคือ โยโกะ ซาโนะ (ค.ศ. 1938 – 2010) เป็นนักเขียนหนังสือภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของญี่ปุ่น หากแปลตามตัวเป็นภาษาไทยคือ แมวน้อยอายุล้านปี
ผู้แปลฉบับภาษาไทยคือ พรอนงค์ นิยมค้า ในชื่อเรื่องว่า“แมวน้อย 100 หมื่นชาติ”
เรื่องนี้ได้รับการตีความอย่างกว้างขวางในแวดวงคนรักหนังสือภาพในเมืองไทย และเป็นหนังสือในดวงใจของผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อย
หลายคนมองว่าเป็นหนังสือเชิงปรัชญา บ้างก็ว่าเป็นหนังสือเล่าเรื่องความรักได้อ่อนโยนที่สุดเล่มหนึ่ง
และอีกหลายคนมองว่า เป็นหนังสือว่าด้วยเรื่องครอบครัว (อ้างอิงจากวรรณกรรม 50 เรื่องที่ต้องอ่านก่อนโต – สสส.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น