อาจารย์ให้การบ้านวิชาภาษาอังกฤษมา คือให้เขียนไดอารี่วันหยุดปีใหม่คือวันที่ 31 ธันวากับวันที่ 1 มกรา หลังจากที่อิดออด เขียนทีละนิดทีละหน่อยมาหลายวันแล้ว ในที่สุด วันนี้ก้อเขียนเสร็จแล้ว เขียนไปพร้อมๆกับกิน DARS ดาร์คช็อคโกแลตจาก Seven-Eleven ที่คู่หูให้เป็นของขวัญวันเกิดวันที่ 7 มกราซะด้วย
December 31, 2013
At late in the morning, I and my buddy had breakfast at a cafeteria. I found the poor sleeping orange cat on a bench.
I was filled with eating Chicken Savory Curry and Chicken Green Curry, after that I took photos that my buddy cut the acrylic for making panel of the final project device.
At noon, we went to Futurepark Rangsit. I bought the sunscreen because it was buy 1 get 1 free. We went to shopping and we ate a lot of seafood at Oishi Buffet among the hungry crowd. This time it were displeasure that something lost from the food tray, the Slice of Salmon Sashimi were cut too thick so it made me wanted to puke. Raspberry pudding, my favorite dessert was too sour and too soft than all the time I even ate that. I tried to eat more as I can.
เจ้าของบล็อกไม่ได้ออกไปออกทริปที่ไหนนอก ม เลย นอกจากจะไปเดินฟิวเจอร์พาร์ครังสิต แหล่งช็อปยอดนิยมของเด็ก มศว องครักษ์ที่ใกล้ที่สุดแล้ว ทีแรกก้อคิดว่าคนจะน้อย เพราะไปเที่ยว ตจว กันหมด จะได้เดินสบายๆ ที่ไหนได้ พอเดินเข้ามา โคดอึดอัดแม่ง เป้าหมายหลักคือกินโออิชิบุฟเฟ่ต์ เสียใจจังที่มากินตอนวันสิ้นปี รอคิวนานที่สุดในสามโลก พอเข้าไป ของก้อขาดเยอะ ปลาดิบไม่เย็น ของหวานก้อไม่เย็น มีแต่ฝูงชนผู้หิวโหยที่ยื้อแย่งและกอบโกยต่อหน้าต่อตาให้เราได้ดูไว้เป็นสัจธรรม
After eating, I had a stomachache. I hurry ran to toilet at once.
We continue went shopping at Big C and bought a few things that were on sale.
We came back to a silence dormitory. I took a bath quickly because the weather was very cold. I slept and my buddy did project during waiting for the mid night.
Near the midnight, we went up the stairs of the faculty building to the roof top. It was too dark to see anything around us. I felt fear at the dark in this old lonesome building and I thought about the ghost, it was hard to me for walking up-stairs in the dark then, lot of fireworks were blazing around us.
ก้อจบไปแล้วสำหรับวันสุดท้ายของปี 2013 ปีที่มีเรื่องน่าตื่นเต้นมากมาย ปีที่ฟื้นคืนชีพมาจากปี 2012 อันแสนโหดร้าย เคาท์ดาวน์ครั้งที่แล้วดูดอกไม้ไฟกับคู่หูที่วงเวียนหน้า ม ครั้งนี้ขยับมาดูที่บนดาดฟ้าตึกวิศวะ ต้องเดินขึ้นตึกที่ไร้ผู้คน มืดๆ หลอนๆ อดคิดไม่ได้ว่าจะมีอะไรโผล่ออกมาไหม ได้ดูดอกไม้ไฟรอบทิศอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานอยู่ข้างๆกับคู่หูเท่านี้ก้อรู้สึกพิเศษแล้วล่ะ ไม่ต้องออกไปวุ่นวายกับผู้คนอุ่นหนาฝาคั่งที่ขี้เหงาในเมืองใหญ่
January 1, 2014
สำหรับวันแรกของปี ดูเรียบๆ ไม่มีอะไรโลดโผนน่าตื่นเต้นเลยนอกซะจากว่าเราจะดูหนังซอมบี้
I got up late. It was not easy to move, I was bored with unable travel to anywhere or came back home because of less money and dizzy crowd so I spent all days at my untidy bed room for playing computer game, reading books, loading movie file torrents and surfing the internet to looking for Korean style dresses.
During the evening to the night, I watch the movie from internet. I shook with cold under the thin blanket all night.
สองวันนี้ก้อถึงคราวต้องจบลงแล้ว ถึงจะดูธรรมดาไปสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับเจ้าของบล็อกแล้วมันควรค่าแก่การจดจำตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น